دو تن از نوه های حجت الاسلام والمسلمین صادق حائری جم ـ که با هم برادر بودند (تصویر سمت راست) ـ در تاریخ 1393/5/23 دچار دل درد، سرگیجه و حالت تهوع می شوند. همان روز تا آخر شب سه بار بچه ها را نزد یک پزشک عمومی می برند و او آمپول و سرم و بعضی داروهای دیگر تجویز می کند اما بهبود نمی یابند تا اینکه پس از نیمه شب حال آنها به وخامت می گراید و با دار فانی وداع می کنند.
پس از گذشت چندین ماه، هنوز نزدیکان این مرحومان، از غصه می سوزند. یکی از اموری که غصه ی آنها را تشدید می کند این است که چرا پزشک نباید اظهار بی اطلاعی از این بیماری کند تا بچه ها را به مراکز درمانی دیگر و متخصص مربوط ببرند؟! چه بسا یک «نمی دانم» جان این بچه ها را نجات می داد و…
